مقایسه نحوه چیدمان، تعداد و ابعاد نمونه های زمینی داخل پیکسل های ۳۰×۳۰ سنجنده لندست ۸ جهت آگاهی از همبستگی درصد پوشش گیاهان غالب سه سایت با شاخص NDVI (منطقه مورد مطالعه: مراتع اطراف دریاچه سد چغاخور استان چهار محال و بختیاری)

استفاده از داده­های هوایی و ماهواره­ای یکی از روش­های مناسبی است که مطالعه اکوسیستم­ها را با هزینه­ای کمتر ممکن می­سازد. این تحقیق جهت آگاهی از همبستگی درصد پوشش گیاهان غالب سه سایت با شاخص NDVI انجام شد. بدین منظور مطالعه­ای در سه تیپ گیاهی متفاوت انجام شد. در هر منطقه محدوده­ای برای نمونه­برداری مشخص شد. سپس داخل این محدوده و در جهت افقی، ۳۰ واحد نمونه­برداری ۳۰×۳۰ متر در امتداد سه ترانسکت ۹۰۰ متری به صورت تصادفی-سیستماتیک انتخاب گردید. در هر واحد نمونه­برداری، کوادرات با ابعاد ۱×۱، ۲×۲ متر به صورت تودرتو به تعداد ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ مستقر شد. به منظور جلوگیری از ایجاد خطای هندسی، محدوده­های ۹۰۰ مترمربعی دارای فاصله ۶۰ متر از همدیگر بودند. در داخل هر کدام از واحدهای نمونه­برداری، مختصات جغرافیایی با GPS ثبت گردید. تعداد پایه و درصد پوشش گونه­های غالب گیاهی به طور جداگانه در داخل پلات­ها ثبت شد. سپس همبستگی درصد پوشش با شاخص NDVI حاصل از پردازش تصاویر لندست ۸ بدست آمد. همچنین با استفاده از داده­های تراکم گونه­ها الگوی پراکنش آنها تعیین شد. نتایج نشان دادکهدر تمام گونه­ها، ضریب همبستگی شاخص  NDVI در کوادرات با سطح بالاتر بیشتر از کوادرات با سطح پایین­تر است. همچنین ضریب همبستگی با تعداد یک کوادرات به سمت تعداد پنج کوادرات، بیشتر می­شود. به دلیل نداشتن همبستگی بالا بین درصد پوشش کل گونه های گیاهی یک کودارات و شاخص NDVI ، استفاده از یک کوادرات در داخل پیکسل به عنوان برآیندی از کل پیکسل، به هیچ عنوان توصیه نمی­شود. انتخاب نوع نمونه­برداری، به نحوه الگوی پراکنش و اندازه گونه گیاهی از یک طرف و دسترسی به امکانات و حد قابل قبول بودن ضریب همبستگی از طرف دیگر بستگی دارد. در گونه­های با الگوی کپه­ای شدید، تعداد بیشتری کوادرات و با پراکنش مناسب داخل پیکسل روی زمین لازم است تا نمونه­گیری بتواند نماینده خوبی از کل پیکسل باشد. در الگوی یکنواخت به دلیل یکسان بودن کل پیکسل از نظر رویش گیاهان، طبیعتا تعداد نمونه کمتری لازم است و الگوی تصادفی از این نظر در حد متوسط قرار دارد.