بررسی تاثیر یادگیری الکترونیکی بر سرمایه اجتماعی با نقش میانجی سرمایه انسانی (مورد مطالعه: بنیاد شهید و امور ایثارگران)

سرمایه اجتماعی، مفهومی جامعه شناسی است که در تجارت، اقتصاد، علوم انسانی و بهداشت عمومی جهت اشاره به ارتباطات درون و بین گروهی از آن استفاده می شود.  سرمایه انسانی، اصلی ترین و مهم ترین منبع سرمایه گذاری اقتصادی در عصر حاضر است. این سرمایه ارزشمند لازمه ایجاد سطح گسترده ای از روابط مبتنی بر اعتماد یا همان سرمایه اجتماعی است. هدف این مقاله، بررسی نقش یادگیری الکترونیکی در ارتقای سرمایه اجتماعی از طریق تغییر در سرمایه انسانی است. این تحقیق کاربردی از حیث روش، جزء تحقیقات توصیفی همبستگی است. داده های این تحقیق به روش میدانی و از طریق پرسشنامه، گردآوری شده اند. روایی این پرسشنامه با نظر اساتید و کارشناسان و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ ۰/۸۸ تایید گردید. جامعه آماری، کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران استان های سمنان و تهران بزرگ می باشد که تعداد ۳۸۵ نفر از آن ها به روش در دسترس یا اتفاقی به عنوان نمونه، انتخاب شده است. داده های گردآوری شده با استفاده از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری و مبتنی بر نرم افزار لیزرل مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که یادگیری الکترونیکی موجب افزایش سرمایه انسانی شده و این سرمایه ارزشمند هم موجب افزایش روابط مبتنی بر اعتماد یا همان سرمایه اجتماعی شده است. همچنین یادگیری الکترونیکی به طور مستقیم نیز بر روی سرمایه اجتماعی، تاثیر می گذارد.