نقش ذهن آگاهی، باورهای فراشناختی و خودکنترلی در پیش بینی رضایت شغلی کارمندان شرکت های هواپیمایی شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ذهن آگاهی، باورهای فراشناختی و خودکنترلی در پیش بینی رضایت شغلی کارمندان شرکت های هواپیمایی شهر تهران انجام شد. این پژوهش از لحاظ نوع تحقیق، توصیفی -همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارمندان شاغل در شرکت های هواپیمایی شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود. روش نمونه گیری در دسترس بود که تعداد ۱۵۳ آزمودنی به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند و با توجه به معیار ورود و خروج، ۱۴۸ پرسشنامه تکمیل گردید. داده ها از طریق پرسش نامه های رضایت شغلی مینه سوتا (۱۹۶۷)، ذهن آگاهی فرایبورگ (۲۰۰۶)، باورهای فراشناختی ولز (۲۰۰۴)، خودکنترلی تانجی (۲۰۰۴) جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن و آزمون تحلیل رگرسیون خطی در نرم افزار آماری SPSS۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که متغیر ذهن آگاهی با رضایت شغلی، رابطه ی معناداری ندارد. از بین مولفه های متغیر باورهای فراشناختی، مولفه باور منفی کنترل ناپذیری افکار و خطر به صورت منفی و متغیر خودکنترلی به صورت مثبت پیش بینی کننده رضایت شغلی است. با توجه به نتایج پژوهش به منظور افزایش رضایت شغلی کارمندان، ایجاد مداخلات و ارائه آموزش هایی جهت کاهش افکار و باورهای منفی کارمندان و افزایش خودکنترلی در آنان، سودمند خواهد بود.