اثر کشت سیاهتاغ (Haloxylon aphyllum) بر پوششگیاهی و خاک (مطالعه موردی: منطقه عباس آباد مشهد)

این تحقیق با هدف بررسی اثرات احتمالی کاشت گیاه سیاهتاغ (Haloxylon aphyllum)بر جوامع طبیعی گیاهی و خاک منطقه عباس آباد در استان خراسان رضوی انجام شده است. بدین منظور دو منطقه تاغکاری شده و شاهد در مجاورت یکدیگر انتخاب و مورد مقایسه قرار گرفت. در هر منطقه پنج ترانسکت به صورت تصادفی- سیستماتیک به طول ۵۰ متر مستقر گردید و درصد پوشش گونه های گیاهی در قالب نمونه برداری نقطه ای انجام شد. تعداد ۱۸ نمونه خاک از منطقه شاهد و تاغکاری برداشت و ویژگی های هدایت الکتریکی و اسیدیته خاک تعیین گردید. داده های بدست آمده از نمونه برداری پوشش گیاهی و خاک دو منطقه تاغکاری و شاهد با استفاده از آزمون t مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصل بیانگر این است که اگرچه تنوع گونه ای بیشتر در منطقه تاغکاری شده معنی دار است (۰۵/۰P<)ولی از لحاظ کیفی تاغ موجب جانشینی جمعیت های غیربومی می شود، به طوری که تنها ۲۸/۶۴ درصد از ترکیب گونه ای منطقه تاغکاری شده مشابه منطقه شاهد است. تجزیه و تحلیل داده های خاک بیانگر آن است که بیشتر بودن اسیدیته و هدایت الکتریکی خاک منطقه تاغکاری معنی دار بوده (۰۱/۰P<) و احتمالا در درازمدت تاغ سبب شور شدن و قلیائیت خاک سطحی منطقه می شود.