ارزیابی مقاومت به خشکی عملکرد علوفه اکسشنهای گونه Festuca arundinaceaبا استفاده از شاخصهای مقاومت به خشکی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJRDR-20-1_014

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1402

چکیده مقاله:

مقاومت به خشکی، عملکرد علوفه ۳۶ اکسشن از گونه Festuca arundinacea در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آبی و دیم مورد ارزیابی قرار گرفت. وجود تنوع معنی­دار )۰۱/۰(p< در بین دو محیط تنش و بدون تنش و همچنین در بین ژنوتیپ­های مورد بررسی برای عملکرد علوفه خشک مشاهده گردید. نتایج بدست­آمده از مقایسه میانگین عملکرد علوفه خشک محیط تنش و آبی نشان داد که اکسشنهای ۶ (اصفهان)، ۷ (اصفهان)، ۱۵ (توانکش)، ۲۵(استرالیا)، ۲۶ (آمریکا) و ۳۱ (استرالیا) برتر بودند. با استفاده از عملکرد علوفه­خشک دو محیط آبی و دیم شاخصهای حساسیت به تنش، تحمل به خشکی، بهره وری متوسط، تحمل به تنش، میانگین هارمونیک و میانگین هندسی بهره وری برای ژنوتیپ ها محاسبه شد. البته تنوع معنی­دار )۰۱/۰ (p<در بین اکسشنها با توجه به تجزیه واریانس شاخصهای مقاومت به خشکی مشاهده شد. مولفه اول و دوم بدست­آمده از تجزیه به مولفه­های اصلی به­ترتیب ۵/۶۱ و ۷/۳۷ درصد از تنوع موجود در بین اکسشنها برای شاخصهای مقاومت به خشکی را توجیه نمودند. شاخصهای بهره وری متوسط، تحمل به تنش، میانگین هارمونیک و میانگین هندسی بهره وری به همراه عملکرد دو محیط تنش و بدون تنش بیشترین سهم را در مولفه اول داشتند. همچنین این چهار شاخص با عملکرد دو محیط تنش و بدون تنش همبستگی مثبت و معنی­دار نشان دادند، و بر همین اساس اکسشنهای ۶ (اصفهان)، ۷ (اصفهان)، ۳۱ (استرالیا) و ۲۶ (آمریکا) بیشترین مقاومت به خشکی را نشان دادند. نتایج تجزیه خوشه ای نیز نتایج بدست­آمده را تایید نمود.

نویسندگان

محسن فرشادفر

دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه و دانشگاه پیام نور

علی اشرف جعفری

دانشیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران

ایرج رضایی

کارشناس ارشد اصلاح نباتات دانشگاه آزاد کرمانشاه

عزت اله فرشادفر

استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه

فرزاد مرادی

دستیار علمی، گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور

هوشمند صفری

مربی پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه