اثر هورمون سالسیلیک اسید و خراش دهی بر ویژگیهای جوانه زنی و محتوی پرولین، پروتئین و کربوهیدرات محلول گیاهچه کهورک (Prosopis farcta L.) در شرایط شوری

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 131

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJRDR-18-4_010

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1402

چکیده مقاله:

به­منظور بررسی واکنش بذرهای بسیار سخت گونه دائمی کهورک از خانواده لگوم­ها در مرحله جوانه­زدن و رشد گیاهچه­، آزمایشی به­صورت فاکتوریل (ABC) در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در شرایط شوری اجرا گردید. هورمون سالسیلیک اسید در سه سطح (صفر، ۳/۰ و ۶/۰ میلی­مولار) و نمک طعام (NaCl) در چهار سطح (صفر، ۵، ۱۰ و ۱۵ دسی­زیمنس بر متر) بر جوانه­زنی بذرهای کهورک در شرایط تیمار خراش­دهی (کشت غلاف سالم و سخت حاوی بذرهای کهورک، کشت بذرهای سالم و سخت بدون غلاف کهورک و کشت بذرهای سالم خراش­داده شده کهورک با تیغه استاندارد خراش بذر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شوری تاثیر معنی­داری بر میزان جوانه­زنی نداشت و این نشان از تحمل بالای این گیاه نسبت به مقادیر بالاتر نمک است. البته در شرایط کشت غلاف و بذر بدون خراش جوانه­زنی مشاهده نشد. بیشترین میزان خصوصیات کیفی نظیر محتوی پرولین، پروتئین و کربوهیدرات در تیمار اسید ۳/۰ میلی­مولار، شوری ۱۰ دسی­زیمنس و شکستن غلاف و خراش بذرهای داخل آن حاصل شد. بطورکلی این تحقیق نشان داد که گیاهچه کهورک برای حصول درصد جوانه­زنی بالا نیازمند حذف مانع فیزیکی و ترکیبات بازدارنده موجود در غلاف و پوسته می­باشد؛ از طرفی تحمل به شوری این گیاه تا شوری ۱۵ (ds/m-۱) به اثبات رسیده است که می­تواند به­عنوان یکی از مهمترین گونه­های لگومی تثبیت­کننده نیتروژن در مناطق بیابانی و نیمه­بیابانی جهت رفع بیابان­زایی در نظر گرفته شود.

نویسندگان

حشمت امیدی

استادیار، دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد، تهران،

فرهاد موحدی پویا

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شاهد

شادی موحدی پویا

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین