ارزیابی و تهیه نقشه خطرکل بیابان زایی با روش فائو- یونپ (مطالعه موردی: حوزه آبخیز قمرود)
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRDR-17-4_007
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1402
چکیده مقاله:
بیابان زایی، به کاهش استعداد زیستتوده و اضمحلال منابع محیطی و اکوسیستم ها اطلاق می شود که عوارض منطقه ای و فرامنطقه ای آن سطوح و جنبه های زندگی انسان را متاثر می سازد. این تحقیق با هدف ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی در حوزه آبخیز دریاچه نمک (زیرحوزه قمرود) به وسعت ۱۶۱۴۱۷۶ هکتار انجام شد. جنبه های بیابانی شدن از فرایندهای زوال پوشش گیاهی، فرسایش آبی، فرسایش بادی، افت کمی و کیفی منابع آب و شورشدن خاک، به روش فائو- یونپ تعیین شد. با تلفیق و ادغام لایههای اطلاعاتی بدستآمده با میانگیری از وزن هر یک از جنبههای دوگانه بیابانزایی (وضعیت موجود و استعداد طبیعی)، اقدام به طبقهبندی بیابانزایی گردید و نقشههای مزبور در محیط GIS تهیه شد. فرایندهای غالب بیابانزایی نیز از منظر جنبه های وضعیت موجود و استعداد طبیعی، مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که از منظر وضعیت موجود، بیشترین سطح را در منطقه مطالعاتی، فرایند زوال پوشش گیاهی با ۲۵/۲۳ درصد و درجه بیابانزایی بسیار شدید را شامل می شود. در فرایندهای غالب بیابانزایی از منظر استعداد طبیعی، بیشترین سطح را در منطقه مطالعاتی، فرایند تخریب منابع آب با ۶۳/۵۹ درصد و درجه های بیابانزایی شدید و بسیار شدید را شامل می شود. طبقهبندی خطر کل بیابانزایی و تهیه نقشه آن نیز با دخالت وضعیت موجود، استعداد طبیعی و فشار انسان انجام گردید و نتایج نشان داد که ۵۱/۲۳ درصد مساحت حوضه در طبقه متوسط، ۴۷/۷۶ درصد در طبقه شدید و ۰۲/۰ درصد در طبقه خیلی شدید واقع شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد مهدی فتاحی
کارشناس ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
محمد درویش
مربی پژوهشی، بخش تحقیقات بیابان، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور
حمیدرضا جاویدکیا
کارشناس پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
سید مهدی ادنانی
مربی پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم