بررسی مشکلات ترکیب فناوری اطلاعات و آموزش در مدارس ایران

فناوری اطلاعات و ارتباطات بخشی ضروری از دنیای معاصر است. در واقع فرهنگ و جامعه باید برای مقابله با چالش های عصر دانش تنظیم شوند. فراگیر شدن فناوری اطلاعات و ارتباطات، دگرگونی سریع فناوری، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را به همراه داشته است که در جامعه شبکه ای سازمان یافته حول فناوری اطلاعات و ارتباطات رخ داده است .حوزه آموزش نیز از نفوذ نافذ فناوری اطلاعات و ارتباطات بی تاثیر نبوده است. بدون شک فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کیفیت و کمیت آموزش، یادگیری و پژوهش در موسسات آموزش سنتی و از راه دور تاثیرگذار بوده است. به عبارت دقیق می تواند آموزش و یادگیری را از طریق محتوای پویا، تعاملی و جذاب خود افزایش دهد. و می تواند فرصت های واقعی را برای آموزش فردی فراهم کند.تعمیم فعالیت ها و شیوه های کنونی، استفاده مداوم و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش تاثیر زیادی بر موارد زیر خواهد داشت: چه چیزی آموخته می شود، چگونه آموخته می شود، چه زمانی و در کجا یادگیری انجام می شود، و چه کسی در حال یادگیری است و چه کسی در حال تدریس است. استفاده مستمر و فزاینده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش در سال های آینده، فرصت های زمانی و جغرافیایی را که در حال حاضر تجربه می شود، افزایش خواهد داد. ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس اجتناب ناپذیر است. تقاضای بسیار بالا برای مدارس باعث رشد قابل توجهی در ارائه خدمات خصوصی و دولتی شده است. فناوری اطلاعات و ارتباطات در قالب سیستم های اطلاعات مدیریت به طور فزاینده ای جهانی می شود. نقطه قوت کامپیوترها در آموزش قدرت آنها در دستکاری کلمات و نمادها است - که در قلب تلاش دانشگاهی قرار دارد. فناوری اطلاعات و ارتباطات همچنین منجر به ظهور منابع آموزشی باز شده است. استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات محیطی باز ایجاد می کند که ذخیره و استفاده مجدد از مواد اطلاعاتی را امکان پذیر می کند و همچنین رابط بین معلمان و همچنین دانش آموزان را قادر می سازد. دولت ها و موسسات مدارس، جدا از داشتن سیاست های ارتباطات راه دور و فناوری اطلاعات و ارتباطات، نیازمند توسعه استراتژی هایی برای استقرار و پایداری موثر فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه ها هستند.