پیش بینی رضایت زناشویی براساس انعطاف پذیری، انسجام خانواده و سبک زندگی اسلامی در زنان متاهل شهرستان شاهین شهر

هدف از این پژوهش، پیش بینی رضایت زناشویی براساس انعطاف پذیری، انسجام خانواده و سبک زندگی اسلامی در زنان متاهل شهرستان شاهین شهر، بود. پژوهش حاضر به روش توصیفی و در چارچوب مطالعات همبستگی انجام گرفت. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی زنان متاهل شهرستان شاهین شهر در سال ۱۴۰۰ بود که با استفاده از فرمول تاباخنیک، تعداد ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه رضایت مندی زناشویی انریچ (السون، ۱۹۸۹)، پرسشنامه انعطاف پذیری خانواده (شاکری، ۱۳۸۲)، پرسشنامه انسجام خانواده (سامانی، ۱۳۷۹) و آزمون سبک زندگی اسلامی - فرم کوتاه (کاویانی، ۱۳۸۸)، بودند. تحلیل داده ها با روش همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بین رضایت زناشویی با انعطاف پذیری، انسجام خانواده و سبک زندگی اسلامی در زنان متاهل، رابطه ی معناداری (۰۱/۰>p) وجود دارد. به این صورت که با افزایش انعطاف پذیری، انسجام خانواده و سبک زندگی اسلامی در زنان متاهل، رضایت زناشویی نیز افزایش می یابد. از بین متغیرهای مورد مطالعه در رگرسیون، بهترین پیش-بینی کننده ی رضایت زناشویی در گام اول انعطاف پذیری و در گام دوم سبک زندگی اسلامی بوده است. لذا، به روان شناسان و مشاوران پیشنهاد می شود که آموزش انعطاف پذیری و سبک زندگی اسلامی به خانواده ها را جهت پیشگیری از تعارضات زناشویی و افزایش رضایت زناشویی مدنظر قرار دهند.