تحلیل معنای «عن» در قرآن مبتنی بر نظریه اصل معنا

«عن» یکی از حروف جر است که عموم نحویان آن را مفید مجاوزه می دانند؛ اما معنای دقیقی برای مجاوزه ذکر نمی کنند و تنها از طریق مثال مجاوزه را توضیح می دهند. همچنین، علاوه بر مجاوزه معانی فراوان دیگری را نیز برای «عن» ذکر می کنند که هیچ رابطه ای آن ها را به یکدیگر نمی پیوندد. این جستار در صدد بوده است با روش توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر نظریه اصل معنا و استدلال و استناد به کاربرد «عن» در آیات قرآن، معنای واحدی برای «عن» بیابد به گونه ای که همه کاربرد های «عن» در قرآن و عموم کاربرد های غیر شاذ آن در زبان عربی را به گونه ای دقیق و قابل قبول بر اساس این معنای اصلی تحلیل کند. از این جستار به دست آمد: معنای «عن» در قرآن همه جا به همان معنایی است که نحویان از آن به مجاوزه تعبیر می کنند. مجاوزه به معنای دوام بعد و حفظ فاصله است و باید در آن، نوعی ابهام لحاظ گردد؛ پس اصولا نباید از «عن» ابتداء را فهمید و کاربرد «عن» به جای «من» صحیح نیست. چیزی که «عن» را در برخی مواقع به «من» شبیه می سازد، معنای وساطت است که حاصل بعد و ابهام مستفاد از مجاوزه است. همچنین، هیچ کدام از معانی ابرازی نحویان و مفسران برای کاربرد «عن» به جای سایر حروف اثبات نشد و تحلیل «عن» در همه این نمونه ها با معنای مجاوزه، آسانتر و دقیقتر بود.