فراوانی ناهنجاری های اکوکاردیوگرافی در نوزادان مبتلا به دیسترس تنفسی بستری در بخش مراقبت ویژه

مقدمه و هدف: دیسترس تنفسی در نوزادان به دلیل بیماری های ریوی، قلبی، عفونی، خونی، اسکلتی و متابولیک ایجاد می شود و ممکن است به طور مستقیم و غیر مستقیم ریه ها را نیز درگیر کند. با توجه به شیوع بالای دیسترس تنفسی در نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان و مرگ و میر بالای ناشی از مشکلات تنفسی نوزادان، با افتراق به موقع علل قلبی از غیر قلبی و درما ن های حمایتی تا حدودی می توان از مرگ و میر این گروه کاسته و پیش آگهی مربوط به آن را بهبود بخشید. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج اکوکاردیوگرافی در ارزیابی نوزادان مبتلا به دیسترس تنفسی بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی گذشته نگر بر اساس اطلاعات پزشکی ۳۹۶ نوزاد دارای دیسترس تنفسی که در بخش مراقبت ویژه بستری و توسط اکوکاردیوگرافی نوع بیماری قلبی آن تشخیص داده شد بود، انجام شد. اطلاعات موردنیاز از پرونده های نوزادان استخراج و به کمک نرم افزار SPSS۲۰ و مدل رگرسیون دوجمله ای تک متغیره و چند متغیره مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.نتایج: شایع ترین علت دیسترس تنفسی  RDS(۲/۴۲%) و TTN (۹/۳۷%) و همچنین، شایع ترین یافته قلبی TR (۴/۱۱%) و VSD (۶/۵ % ) بود. در تمام انواع دیسترس تنفسی، فراوانی ناهنجاری های اکوکاردیوگرافی افزایش یافت.نتیجه گیری: به منظور تشخیص قلبی و غیر قلبی بودن دیسترس تنفسی، انجام اکوکاردیوگرافی مخصوصا در نوزادان دارای رتراکسیون قفسه سینه امری ضروری است.