اثر سختی های مختلف بر رشد، فراسنجه های خونی، نرخ بازماندگی، و کیفیت آب پرورش بچه ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii)

تاثیر سطوح مختلف سختی آب بر روی شاخص های رشد، نرخ بازماندگی، پارامترهای خون شناسی، و کیفیت آب پرورش بچه ماهیان سفید دریای خزر (Rutilus kutum) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار سختی آب (۳۵۰، ۶۰۰، ۶۵۰، ۷۰۰، ۸۰۰ و ۹۰۰ میلیگرم کربنات کلسیم،CaCO۳) هر کدام با سه تکرار حاوی ۱۳ قطعه ماهی (جمعا ۳۰۰ قطعه) با میانگین وزن ۲ گرم به مدت ۵۶ روز بررسی شد. بیشترین میزان وزن نهایی، افزایش وزن بدن، و نرخ رشد روزانه در تیمار با سختی ۶۵۰ mg/L CaCO۳ برآورد شد (۰۵/۰P <) و در همین تیمار حداقل ضریب تبدیل و کمترین غذای خورده شده روزانه بدست آمد (۰۵/۰P <). بیشترین مقادیر سختی و قلیائیت آب درتیمار با سختی ۹۰۰ mg/L CaCO۳ وجود داشت (۰۵/۰P <). بیشترین مقادیر گلبول قرمز در تیمار آب سالن (۶۰۰ mg/L CaCO۳) + آب مقطر با سختی ۳۵۰ mg/L CaCO۳ سنجش گردید (۰۵/۰P <). بیشترین و کمترین مقادیر هموگلوبین به ترتیب در تیمارهای حاوی سختی های ۷۰۰ و ۹۰۰ mg/L CaCO۳ برآورد شدند (۰۵/۰P <). بیشترین مقادیر کورتیزول و گلوکز با اختلافات معنی دار بین تیمارها در تیمار حاوی ۱۵ گرم CaCO۳ با سختی ۹۰۰ mg/l ثبت شد (۰۵/۰P <). بیشترین مقادیر سدیم و کلسیم گوشت به ترتیب در تیمار با سختی ۶۵۰ میلیگرم CaCO۳ بدست آمد (۰۵/۰P <). بنابراین، سختی آب ۶۵۰ میلیگرم CaCO۳ منجر به بالاترین مقادیر وزن نهایی، افزایش وزن بدن، و نرخ رشد روزانه در بچه ماهی سفید در محیط آزمایشگاهی گردید (۰۵/۰P <) که می تواند جهت پرورش این ماهی ارزشمند استفاده شود.