اثر تنظیم کننده های رشد شبه هورمونی بر رشد و عملکرد دو رقم جدید نخود کابلی در شرایط دیم

خشکی انتهای فصل یکی از عوامل مهم کاهش دهنده عملکرد نخود در کشت دیم مناطق سردسیری و معتدله است. در این مطالعه اثرات محلول پاشی اسیدسالیسیلیک، اسیدآسکوربیک، کلریدکلسیم بر تنش خشکی انتهای فصل ارقام نخود، در مرکز دیم سرارود کرمانشاه طی سال زراعی ۱۳۹۸–۱۳۹۷ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. ارقام نخود منصور و عادل و محلول پاشی ها شامل کاربرد انفرادی اسیدسالیسیلیک ، اسیدآسکوربیک ، کلریدکلسیم و ترکیب دوتایی آنها به همراه محلول پاشی با آب (شاهد) بودند. محلول-پاشی اسیدسالیسیلیک با غلظت ۵/۱ میلی مولار، اسیدآسکوربیک با غلظت۱۰ میلی مولار و کلریدکلسیم با غلظت ۵ میلی مولار انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد اثر محلول پاشی بر صفات تعداد ساقه فرعی، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و عملکرد پروتئین دانه معنی دار بود. اثر ترکیبات مورد استفاده به صورت انفرادی کمتر از کاربرد ترکیبی آنها بود، ، از لحاظ عملکرد دانه به طور متوسط رقم منصور با میانگین ۸۷/۶۱ گرم درمترمربع بر رقم عادل با میانگین ۱۶/۵۱ گرم درمترمربع برتری داشت. در بین محلول پاشی ها بیشترین تاثیر را بر عملکرد دانه، محلول اسید سالیسیلیک+ کلریدکلسیم با میانگین ۹۹/۶۷ و کمترین تاثیر را تیمار شاهد (آب پاشی به تنهایی) با میانگین ۸۰/۴۵ گرم در مترمربع داشت. به طور کلی ببیشترین عملکرد دانه به رقم منصور با محلول اسیدسالیسیلیک+ کلریدکلسیم با ۵۵/۷۱ گرم درمترمربع حاصل شد. همچنین بیشترین درصد پروتئین دانه در رقم منصور با ۱۲/۲۳ درصد و کمترین درصدپروتئین دانه در رقم عادل با ۰۵/۲۰ درصد مشاهده شد.