نگاشت کاربردهای مبتنی بر اکتور بر شبکه های روی تراشه

نگاشت کاربردها به شبکه های روی تراشه یکی از مسائل پژوهشی در حوزه شبکه های روی تراشه است که تاثیر زیادی درکارایی سیستم دارد. به منظور اینکه یک کاربرد به شبکهی روی تراشه نگاشت داده شود باید بتوان آن را به صورتی کهارتباطات از محاسبات جدا شده باشد، توصیف کرد. بدین منظور در این پژوهش مدل اکتور را به شبکه های روی تراشه نگاشتداده است. طراحی مبتنی بر اکتور یک متدولوژی مبتنی بر مولفه است، که ارتباطات را از محاسبات جدا کرده و مدلی مناسببرای مدل کردن و توصیف سیستم های همروند و موازی است. در اکثر کارهای پژوهشی در حوزه نگاشت کاربرد به شبکه یروی تراشه، هدف بهینه کردن پارامترهای شبکه ای از قبیل ترافیک، مصرف انرژی، پهنای باند و... است. هدف از نگاشت ارائهشده در این پژوهش نیز کاهش دیرکرد در شبکه ی روی تراشه است به نحوی که زمان اجرای کاربرد نیز کاهش یابد.کاربردهایی که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است، مجموعه کاربردهایی است که بتوان آنها را طبق مدل اکتورتوصیف کرد که شامل سیستم های همروند و توزیع شده می باشد. به منظور نگاشت مدل اکتور به شبکه ی روی تراشه یکروش دو مرحله ای ارائه شده است که در مرحله اول با توجه به ارتباط اکتورها با یکدیگر آنها را خوشه بندی کرده و به یکهسته پردازشی اختصاص می دهد. نتیجه این مرحله یک گراف از هسته های پردازشی است. در مرحله دوم گراف به دست آمدهاز مرحله قبل را با توجه به وزن یال های ارتباطی بین هسته ها به گراف همبندی شبکه ی روی تراشه نگاشت می دهد. روشپیشنهادی در کاربردهایی با تعداد اکتور زیاد و نرخ ارتباطی بالا عملکرد مناسبی دارد.