نقش میانجی گری استرس ادراک شده در پیش بینی افسردگی بر اساس ناگویی هیجانی و مکانیسمهای دفاعی در بیماران عروق کرونری قلب

هدف:هدف از پژوهش حاضر ، بررسی نقش میانجی گری استرس ادراک شده در پیش بینی افسردگی بر اساس ناگویی هیجانی ومکانیسم های دفاعی در بیماران عروق کرونری قلب بود.روش:روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی و اساس روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر ،شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب شهر خرم آباد در سال ۱۴۰۰ و حجم نمونه ،برابر با ۱۵۵ نفر از افراد جامعهآماری بود که به صورت نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل چهار پرسشنامه ی، افسردگی بک ۱۹۹۶ ، پرسشنامه استاندارد استرس ادراک شده کوهن و همکاران ۱۹۸۳ ،ناگویی هیجانی (TAS-۲۰) ( ۱۹۹۴ ) و پرسشنامه مکانیزم های دفاعی DSQ_۴۰) ۱۹۸۳) بود. فرضیات تحقیق با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری ،بااستفاده از نرم افزار های SPSS و PLS مورد بررسی قرار گرفتند یافته ها : بررسی نتایج در کل نشان داد که، مکانیسم دفاعی رشد یافته (پخته) با ضریب منفی و مکانیسم دفاعی روان آزرده با ضریبمثبت بر افسردگی بیماران قلبی تاثیر معناداری دارندP<۰/۰۱. اما بین متغیرهای ناگویی هیجانی و مکانیسم دفاعی رشد نایافته باافسردگی، رابطه معنی دار وجود نداشت. همچنین نتایج مدل تحلیل میانجی نشان دهنده نقش میانجی گری استرس ادراک شده دررابطه بین مکانیسم دفاعی رشد یافته و روان آزرده بر روی افسردگی در بیماران عروق کرونری قلب بود.نتیجه گیری: بنابراین، با مدیریت استرس و مواجهه ی کارآمد با عوامل تنش زا می توان، به کاهش افسردگی بیماران عروق کرونریقلب کمک نمود.