اثربخشی درمان فراتشخیصی بر بهبودراهکارهای مقابله با استرس و رابطه والد کودک درمادران پسران مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله جویانه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی بربهبود راهکارهای مقابله با استرس و رابطه والد کودک در مادران پسران مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله جویانه انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است.نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از مادران دارای پسر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای شهرستان خمینی شهر درسال ۱۴۰۰ می باشد که از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و این مادران به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترلجایگزین شدند( ۱۵ نفر گروه آزمایش و کنترل). مداخله طی ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی برگزار شد .برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد راهبردهای مقابله با استرس لازاروس و همکاران ۱۹۸۰ و اختلال نافرمانی مقابله ایهاشمی و همکاران ۱۳۸۷ و رابطه والد کودکپیانتا ۲۰۱۱ استفاده شد و مادران در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به سوالات آنها پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از کوواریانس تک متغیره وچند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروهآزمایش و کنترل در نمرات پس آزمون راهبردهای مقابله با استرس و رابطه والد کودکتفاوت معناداری P<۰.۰۱ وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش درمان فراتشخیصی می تواند بر بهبود راهبردهای مقابله با استرس و رابطه والد کودک در مادران پسران مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای موثر باشد.