بررسی تاثیر نوع نگرش والدین به بازی در فضای سبز بر تفکر واگرای دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوع نگرش والدین به بازی در فضای سبز بر تفکر واگرای دانش آموزان ابتداییشهر تهران بود. در پژوهش حاضر ۳۰۰ دانش آموز ابتدایی از یک مدرسه در منطقه ۱۰ شهر تهران به صورت نمونه- گیری تصادفی و داوطلبانه بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، و با اطلاع و رضایت والدین در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی و طرح تحقیق مقطعی بود. دادههای پژوهش حاضر به صورت نظرسنجی-آنلاین شامل ۳ بخش در مورد ویژگی های جمعیت شناختی، نگرش والدین نسبت به بازی در فضای باز و پرسشنامهتفکر واگرای کودکان بود. و به منظور بررسی تاثیر بالیدگی جسمانی و نوع نگرش والدین به بازی در فضای سبز برتفکر واگرای کودکان از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) استفاده شد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر نوعنگرش والدین به بازی در فضای سبز بر تفکر وگرای کودکان اثر معنی دار (p< ۰/۰۵) دارد. کودکان با والدیننگرش مثبت نسبت به بازی در فضایباز، در تفکر واگرا نسبت به کودکان با والدین نگرش منفی نسبت به بازی درفضای باز بهتر بودنند. بنابراین، بازی در فضای باز و طبیعت به کودکان جهت بهبود تفکر واگرا و خلاقیت کودکانتوصیه می شود.