بررسی شیوه زندگی نوجوانان در مدارس بر اساس دیدگاه پدیدارشناسی

در بحث روش شناسی تحقیق دو پارادایم تحقیقی کیفی و کمی وجود دارد. یکی از روش های مهم تحقیق در رویکرد کیفی، روش پدیدارشناسی است که با توجه به نوع نگاه به پدیده مورد بررسی، این رویکرد خود به دو روش عمده توصیفی و تفسیری تقسیم می شود؛ که علی رغم شباهت های بسیار، این دو روش تفاوتهایی هم دارند که شناخت آنها برای انتخاب به جا و مناسب هریک از دو روش تحقیق پدیدارشناسی در زمینه های مختلف کمک کننده می باشد.در پژوهش حاضر سعی شده است با رویکردی پدیدارشناختی به بررسی و بازسازی معنایی سبک زندگی جوانان پرداخته شود. غالب پژوه شهای صورت گرفته درباره این موضوع با اتخاذ استراتژی قیاسی و مبنا قراردادن تئور یهای پی شساخته به توصیف و تبیین آن پرداخت هاند.حال آنکه در روش پدیدارشناسی تمرکز بر کاوش درای نباره است که انسا نها چگونه به تجربه های خود معنا می بخشند و آنها را، هم به طور فردی و هم به شکل جمعی، به آگاهی تبدیل می کنند.این کار نیز از نظر روش شناختی مستلزم فهم این است که انسا نها چطور برخی پدید ه ها را به تجربه درمی آورند. برای گردآوری چنین داد ههایی لازم است که محقق به مصاحبه های عمیق با افرادی بپردازد که مستقیما پدیده مورد نظر را تجربه کرد هاند )تجربه زیسته دارند(. این در تقابل با تجربه دست دوم و عملیاتی کردن متغیرهایی است که از درون نظری ههای کلا نروای توار استخراج شد ه اند. از این رو بر مبنای شیو ه در پرانتزگذاری هوسرل و رعایت معیارهای ساخت نمونه های آرمانی چهار سبک زندگی لذ تجویانه زیبای شناختی، کارکردگرایانه، خرد ه فرهنگی، و منفعلانه به عنوان سبکهای عمده زندگی جوانان نمونه سازی شدند.