اثر بخشی نقش سرمایه اجتماعی در شهرهای کوچک با هدف تقویت بازارهای هفتگی (محلی) (مورد پژوهی: شهر خرم آباد از شهرستان تنکابن استان مازندران)

گسترش شهرنشینی و مهاجرت از روستاها به شهرها موجب دگرگونی هایی در سبک زندگی و متحول شدن تعاملات اجتماعی گردیدهاست. یکی از مهمترین عناصر ساختار شهری که سبب تغییر و استمرار و پویایی شهر می گردد، بازار م یباشد. بازارهای محلی نیز مکانیبرای تبادل کالا و پول بوده و در رونق اقتصادی شهر، نقش آفرین هستند. حضور مردم علاوه بر رونق گردش اقتصادی شهری سببافزایش تعاملات اجتماعی میگردد. افزایش اعتماد و همبستگی و مراوده اجتماعی میان افراد، وفاق و انسجام اجتماعی را در شبکهروابط بین مردم بالا برده و با افزایش سرمایه اجتماعی، نظم اجتماعی و احساس تعلق مشترک نیز تغییر می کند. در بازارهای محلی،فروشندگان تولیدات خود را به شهر آورده و بدون حضور واسطه ها به عرضه آن مشغول می شوند. در این پژهش به بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با مولفه های اعتماد، مشارکت و مراودات اجتماعی با تاکید بر بازار هفتگی شهر خرمآباد تنکابن پرداخته شد. در صورت اثبات فرضیه اثر گذاری بازار هفتگی بر سرمایه اجتماعی در شهر کوچک خرم آباد، دولت و حکمرواییمحلی را توانمند خواهد ساخت تا در برنامه ریزی توسعه پایدار ملاحظات بیشتری را در نظر داشته باشند. در انجام این پژوهش دو روش کمی و کیفی مد نظر قرار گرفت. در بخش کمی، با توجه به حجم نمونه انتخاب شده، پرسشنامه هاییدر میان دو گروه مردم خریدار و فروشندگان بازاری توزیع گردید و نتایج به دست آمده با آزمو نهای آماری مورد بررسی قرار گرفت. درقسمت کیفی با انجام مصاحبه با مسئولین شهری و ساکنین قدیمی، نتایج به دست آمده با روش کد گذاری ارائه گردید. از دستاوردهای پژوهش مشخص شد که با توجه به برقراری رابطه مثبت بازار محلی با سرمایه اجتماعی، اولویتهای مولفه هایسرمایه اجتماعی که شامل اعتماد و مشارکت و مراوده بود، در میان دو گروه بازاریان و مردم متفاوت است. به نظر می رسد که اینتفاوت ناشی از بحرانهای اقتصادی و کم شدن توان مالی مردم در سالهای اخیر باشد.