تحلیل رمان «شما که غریبه نیستید» با تکیه بر رویکرد روایت درمانی

همه ی ما با گذشته در ارتباطیم؛کاوش و برساختن این ارتباطات می تواند منبع قدرتی برای بسیاری از افرادبه عنوان بخشی از بهبودیشان باشد. «شما که غریبه نیستید» داستان پسرکی روستایی است که دائم در مبارزه با زندگیست، چه در گذشته و چه در زمان روایت زندگی اش. او گذشته اش را در داستان ها و درزندگی نامه اش می نویسد تا درون متلاطم ش آرام گیرد. همین درون ناآرام نوع نگارش زندگی اش راداستان گونه می کند. رویکرد روایت درمانی،به درمان از طریق روایات زندگی افراد توجه دارد و فرآیندیاست متشکل از چهار مرحله که شامل نامگذاری و بررسی مشکل نحوه ی ارتباط با مشکل، ارزیابی تاثیرها وتعیین موضوع- بازنگری ارزیابی است.مرادی کرمانی از نوشتن زندگی تلخ گذشته اش به عنوان ابزاری درخدمت مراقبه استفاده می کند. ابزاری برای مراقبت از زندگی اش به تعبیری دیگر، اقتضای آن گذ شته یپردرد و رنج، نیازی ست که در درون اتوبیوگراف – مرادی کرمانی- به فریاد می آید و او آن را به روایتتبدیل می کند.بررسی عناصر و فرایند روایت درمانی در این اثر نشان می دهد که این مراحل به طور کاملدر روند روایت طی می شود و در نهایت پروسه درمان به انجام می رسد.