ارزیابی اثرات اقدامات توسعه ای بر انتشار گاز های گلخانه ای در بخش صنعت با استفاده از پویایی های سیستم: مطالعه موردی استان اصفهان

انتشار گازهای گلخانه ای و تغییر اقلیم به یکی از چالش های مهم بشر تبدیل شده است. یکی از اصلی ترین دلایل انتشار، مصرف حامل های انرژی است. با رشد جمعیت و توسعه کشورها، صنایع نقش بسیار مهمی در پیشرفت کشورها داشته و همین امر افزایش مصرف حامل های انرژی صنایع را اجتناب ناپذیر می کند. لذا مدل سازی انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای می تواند کمک شایانی در شناخت رویه های کاهش مصرف انرژی و انتشار حاصل از آن نماید. پویایی های سیستم روشی مناسب به منظور تصمیم گیری و تفکر سیستمی است و به سیاست گذاران کمک ویژه ای در درک مفهوم ارتباط میان متغیرهای مسئله می کند. در این مطالعه، مدلی با رویکرد پویایی های سیستم به منظور محاسبه انرژی مصرفی در بخش صنعت استان اصفهان و انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از آن توسعه داده شده است. ضمن اینکه استان اصفهان یکی از استان های صنعتی مهم کشور است، یکی از استان های پر مصرف در زمینه انرژی است. در این مدل، میزان مصرف انرژی صنایع در سال های ۱۳۹۰-۱۳۹۷ محاسبه شده و انتشار مستقیم و غیر مستقیم صنایع (که در این مطالعه مصرف برق در نظر گرفته شده) محاسبه شده است. سپس سیاست های کاهش انتشار و مصرف انرژی به این مدل اعمال شده و میزان کاهش گازهای گلخانه ای متناظر محاسبه شده است. نتایج نشان داد سیاست های اعمالی تاثیر بیشتری در بخش برق داشته و انتشار ناشی از آن را به میزان ۲۷ تا ۳۷ درصد کاهش می دهد. کاهش انتشار برای مصارف گاز طبیعی و فرآورده های نفتی به میزان ۱۱ تا ۱۷ درصد بوده و تاثیر ۳۹ تا ۴۸ درصد در کاهش انتشار کل دارد، اما این تاثیر در بخش برق بیشتر بوده و سیاست های اعمالی تاثیر ۵۱ تا ۶۰ درصد در کاهش انتشار کل داشته است. همچنین تقاضای نفت خام استان برای بخش صنایع نیز ۱۰ تا ۴۳ درصد کاهش می یابد.