بررسی اثربخشی بازی و آموزش گروهی بر روی نشاط و شادابی و سلامتی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی بازی و آموزش گروهی بر روی نشاط و شادابی و سلامتی دانش آموزان انجام شد. این پژوهش که به روش توصیفی و همبستگی انجام و در شهر تبریز بر روی دانش آموزان اجرا شد. جامعه آماری موردمطالعه ما ۳۰۰۰ دانش آموز ابتدایی تبریز بودند. در این پژوهش جامعه آماری موردنیاز ما انتخاب شدند. بازی های ورزشی چه به صورت گروهی و چه به صورت فردی ابتدا، به عنوان بخشی از برنامه درسی تربیت بدنی مدرسه پذیرفته نشده بودند، اما مزیت آن ها به عنوان تربیت ابزاری کمکی برای معلمان در دست یابی به اهداف تعلیم و تربیت و لذتی که این بازی ها برای دانش آموزان به ارمغان می آوردند، جایگاه دائمی آن ها را در کلاس های تربیت بدنی در تمامی سطوح تحصیلی تثبیت کرد. شادکامی حالتی پایدار از امور است که در آن مطلوب ترین نسبت امیال برآورده شده، به خود امیال در نظر گرفته می شود؛ با این شرط که امیال برآورده شده می توانند شامل لذت هایی که مقدم بر امیال خاص برای آنان نمی شود، بلکه با تعجب به دست می آیند، باشند. نتایج این پژوهش نشان داد بازی های فردی و گروهی راهی طبیعی برای عقاید و احساسات و نیز کشف و شناخت دنیای پیرامون کودکان محسوب می گردد، بازی همچنین به ایجاد روابط اجتماعی بین فردی کودکان کمک می کند بدین ترتیب در حمایت از رشد همه جانبه کودکان نقش موثر و ارزشمندی دارد سلامت روان و شادکامی از موارد بسیار مهم و اساسی و ضروری در برنامه های تعلیم و تربیت است.