بررسی ظرفیت های آموزشی در راستای استفاده از بازی ها در آموزش ابتدایی

آموزش کودکان ابتدایی با روش های متفاوتی قابل انجام است اما بهترین روش ها معمولا استفاده از بازی های متفاوت است. بازی های آموزشی دروازه مهمی برای رشد توانایی های شناختی، جسمی، اجتماعی، اخلاقی، روانی و زبانی فراگیران هستند. چنین آموزش هایی نیاز به استفاده از مواد آموزش الکترونیکی مانند بازی های ویدیویی، بازی های رایانه ای یا اینترنت برای حمایت از یک هدف آموزشی خاص دارند. این بازی ها بر اساس تئوری رفتاری مبتنی بر مجموعه ای از مبانی روانشناختی و آموزشی بنیان نهاده شده اند که به موجب آن جنبه برنده شدن در بازی، عامل انگیزشی برای فراگیرنده برای تسلط بر دانش و مهارت های جدید مورد نظر است. محققان بیان کرده اند که نگرش یادگیرندگان نسبت به ریاضیات، از جمله احساسات و برداشت های آنها از ریاضیات، از خاطرات شکست ها و موفقیت های گذشته، تعامل با محیط، روش های آموزشی که دریافت می کنند و در نهایت انواع ریاضیاتی که در معرض آنها قرار می گیرند نشات می گیرد و متاثر از آن و محیط یادگیری که در آن قرار دارند است. کودکان منبع ثروت واقعی و امید برای دستیابی به آینده ای بهتر هستند. از این رو توجه جدی به تربیت آنها در همه ملت ها اهمیت زیادی دارد. به همین ترتیب، توجه به آموزش آنها نیز به همان اندازه مهم است. از این رو، استفاده از بازی ها در آموزش آنها بخش ضروری توسعه و نوسازی آموزش است تا از آمادگی مناسب آنها برای آینده روشن تر اطمینان حاصل شود. مربیان تاکید می کنند که کودکان باید برای رویارویی آسانتر با مشکلات زندگی و سازگاری موفقیت آمیز با تغییرات پی در پی در نتیجه انقلاب دانش و پیشرفت علمی آماده شوند. در این پژوهش به بررسی نقش بازی های متفاوت در یادگیری فراگیران ابتدایی می پردازیم.