تاثیر آموزش روان درمانی مثبت گرا بر پایداری زناشویی و کیفیت رابطه زناشوییزوج های ناسازگار

هدف از پژوهش حاضر تاثیر آموزش روان درمانی مثبت گرا بر پایداری زناشویی و کیفیت رابطه زناشویی زوج های ناسازگاربود. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج های ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۱ بودند . نمونه مورد نظر با استفاده از روشنمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر در دو گروه آزمایشی و گواه ( ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) قرار گرفتند. نتایج بااستفاده از روش آماری تحلیل کواریانس، نشان داده شد که آموزش روان درمانی مثبت گرا بر افزایش پایداری زناشویی وکیفیت رابطه زناشویی زوج های ناسازگار موثر بود.