مطالعه امکان سنجی تزریق نانوذرات سیلیکا مبتنی بر گاز متان با استفاده از نرم افزار کامسول برای بهبود بازیافت نفت از مخزن شکافدار

مخازن کربناته شکافدار حدود ۲۰ درصد از ذخایر و تولید نفت جهان را تامین می کنند. در حدود ۹۰ درصد از مخازن نفت ایران به صورت کربناته شکافدار است. روش های متعددی برای ازدیاد برداشت از این مخازن وجود دارد که از جمله ی آن ها میتوان به تزریق آب و تزریق گاز به صورت امتزاجی و غیر امتزاجی اشاره کرد در این مقاله پس از مروری بر روش های مختلف ازدیاد برداشت در مخازن کربناته شکافدار به مطالعه امکان سنجی تزریق نانوذرات مبتنی برگاز که در این مطالعه گاز متان در نظر گرفته ، پرداخته شد. بهبود بازیافت نفت از مخزن شکافدار به وسیله ی شبیه سازی مخزن با نرم افزار کامسول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده در این راستا نشان می دهد که  تزریق گاز به صورت امتزاجی روش بسیار موثری در ازدیاد برداشت نفت از مخازن شکافدار است زیرا باعث کاهش کشش سطحی بین گاز تزریق شده و نفت مخزن می شود . همچنین از بین نانوذرات تزریقی، تزریق نانوذره سیلیکا نتیجه ی مطلوب تری در ازدیاد برداشت از مخازن کربناته شکافدار و غیر شکافدار ایجاد کرده است. نتایج شبیه سازی انجام شده نشان می دهد که بازیافت نفت با افزایش غلظت نانو سیلیکا مورد مطالعه ابتدا افزایشی و سپس کاهشی می باشد. در غلظت ۰.۷برای هر دو حالت محیط متخلخل شکافدار و غیر شکافدار بیشترین راندمان تولید به دست می آید که می تواند به عنوان غلظت بهینه در نظر گرفته شود.