بررسی سیاست های مورد استفاده برای ارتقای توانمندی های فناورانه در صنعت نفت ۱ ایران و تبیین دلایل عدم موفقیت آنها

علی رغم فناوری محور بودن صنعت نفت و نیاز آن به نوآوری فناورانه برای رقابت پذیری، توان فناورانه ی صنعت نفت ایران در حد مطلوبی نیست و این در حالی است که به طور خاص بعد از انقلاب اسلامی برنامه های متعددی برای ارتقای توانمندی فناورانه ی صنعت نفت کشور اجرا شده است. از این رو هدف این مقاله بررسی اقدامات و سیاست های اجرا شده در صنعت نفت ایران برای ارتقای توانمندی فناورانه و دلایل عدم موفقیت آنها است، چراکه اصلاح سیاست های ارتقای توانمندی فناورانه ی صنعت نفت کشور نیازمند آسیب شناسی و نحوه ی اجرای آنها است. بر این اساس، الزامات اصلی پیش نیاز ارتقای تحقق توانمندی فناورانه در سطح کلان صنعت نفت بررسی شده و روند کلی حرکت صنعت نفت در سطح کلان و همچنین اقدامات انجام شده در سطح هریک از اجزای وابسته بررسی شده است. سپس سیاست های مورد استفاده در حوزه ی ارتقای توانمندی فناورانه ی صنعت نفت ایران تشریح و در سطح هر سیاست تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که حاکم بودن الگوی کسب وکار بهره برداری در صنعت نفت ایران و تعارض آن با ارتقای توانمندی فناورانه باعث عدم موفقیت و اثربخشی این سیاست ها شده و در نتیجه در صنعت نفت کشور توانمندی فناورانه به صورت جدی شکل نگرفته و صنعت نفت به عنوان یک فرصت مهم و منحصربه فرد برای توسعه ی علمی، صنعتی و فناورانه ی کشور کمتر مورد توجه قرار گرفته است.