تحلیلی بر ساختار اجتماعی در پیکره بندی فضایی خانه های سنتی شوشتر با استفاده از تکنیک نحو فضا
محل انتشار: فصلنامه توسعه پایدار شهری، دوره: 3، شماره: 7
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 179
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_USD-3-7_002
تاریخ نمایه سازی: 5 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
فضا جوهر طراحی معماری است. در معماری مسکن سنتی ایرانی توجه به ساختار اجتماعی در طراحی این بناها زمینه مناسبی را برای سازمان دهی اجتماعی ایجاد می کند. این خانه ها که بر اساس نیازهای روحی و روانی و اجتماعی فرهنگی ایرانیان طراحی شده اند می توانند الگویی برای دستیابی به یک مدل مناسب برای مسکن امروز باشند. فضا و شاکله کلی این خانه ها، قبل از ورود به ساختمان اصلی، حیاط و ورودی فضای متفاوتی را برای شخص ایجاد می کند تکنیک نحو فضا به تعریف محیط های ساخته شده، مدل های فضایی و پیکره بندی فضایی در مقیاس های مختلف و بررسی تعامل آن ها با ساختار اجتماعی استفاده می شود. این مطالعه با هدف تجزیه وتحلیل سازمان فضایی خانه های سنتی شوشتر با استفاده از روش نحو فضا و آشکارسازی تاثیر روابط اجتماعی در معماری فضاهای این خانه ها مانند ایجاد حریم ها، درجه خصوصی و عمومی بودن فضاها می باشد. نحو فضا به تعریف محیط های ساخته شده، مدل های فضایی و پیکره بندی فضایی در مقیاس های مختلف و بررسی تعامل آن ها با ساختار اجتماعی استفاده می شود. این مطالعه باهدف تجزیه وتحلیل سازمان فضایی خانه های سنتی شوشتر با استفاده از روش نحو فضا و آشکارسازی تاثیر روابط اجتماعی در معماری فضاهای این خانه ها مانند ایجاد حریم ها، درجه خصوصی و عمومی بودن فضاها می باشد. سوال اصلی این پژوهش به ویژگی های شاخص ساختار فرهنگی اجتماعی پیکره بندی فضایی در خانه های سنتی شوشتر می پردازد. روش تحقیق به صورت ترکیبی از کمی و کیفی باهدف اکتشاف، تحلیل و با استفاده از برداشت و مطالعات میدانی نقشه های خانه ها به دست آمده و در مرحله بعد با انتخاب ۸ پلان از نمونه های برجسته و واجد ارزش های معماری در نرم افزار اسپیس سینتکس و ای گراف تحلیل شد تا پیوندهای علی بین عوامل فرهنگی و اجتماعی و طراحی معماری را روشن سازد. نتایج نشان می دهد که فضاهای تودرتو با ورودی های متعدد برای هر فضا، عمق پذیری و اتصال پذیری فضاها، گسترش میدان های بصری در فضاهایی چون حیاط مرکزی با اطراف، این خانه ها را قادر می سازد تا پیکره بندی فضایی منسجمی را ایجاد و این فضاها را به توانمندترین بخش های معماری این خانه ها برای گردهمایی اعضای خانواده تبدیل کند. همچنین با میدان های بصری پیوسته به حریم خصوصی خانواده اهمیت بیشتری داده می شود که این امر با استفاده از متغیرهای طراحی معماری مانند درها، بر اساس ساختار اجتماعی خانواده ها ایجاد شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی مردانی
گروه معماری، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی،آبادان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :