بازتعریف گفتمان توسعه پایدار در تطابق با نظریه ی جهانی شدن انعطاف پذیر
محل انتشار: فصلنامه توسعه پایدار شهری، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_USD-1-1_001
تاریخ نمایه سازی: 5 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
از دهه ۱۹۸۰ میلادی به دنبال نشر اندیشه ی نئولیبرالیسم، دنیای شهری در پی افزایش نفوذ بازار بر همه ی ارکان زندگی، مخاطراتی را در نحوه عملکرد سیستم های سازنده خود تجربه میکند. مخاطراتی که در حوزه یک سیستم پیچیده تحت تاثیر چرخه های دانش، اطلاعات و تکنولوژی از یکسو و نیروهای موثر، شامل نیروهای درونی (پیچیدگی و همبستگی) و نیروهای بیرونی (پراکندگی و فشردگی) از سویی دیگر و در راستای تحقق مفاهیم رقابت شهری رخ میدهد. این مخاطرات، آشفتگی ها و اختلالاتی را در ساختار کلی سیستمهای پیچیده شهری وارد کرده که با توجه به ویژگیهای عصر حاضر و تجلی مفهوم جهانی شدن شدت بیشتری یافته و لزوم تغییرات اساسی را در برنامه ریزی به منظور حل مسائل جدید ایجاب کرده است. در این راستا، تغییر برنامه ریزی در دهه ۷۰-۸۰ میلادی به پارادایم انتقادی در قالب برنامه ریزی ارتباطی و مشارکتی که خود مجموعهای از بحران های محیطی، اقتصادی و اجتماعی را در پی داشته، کارساز نبوده و لزوم بازاندیشی در نحوه برنامه ریزی را به منظور کنترل مخاطرات و آسیب های اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی در پی داشته است. نتیجه این بازاندیشی، پارادایم انعطاف پذیری پسامدرنیسم میباشد که بر کلیه ی اندیشه های آغازین قرن ۲۱ مسلط بوده است. این چکیده به عنوان روایتی تحلیلی به بررسی اجمالی شرایط روز دنیای شهری، با تاکید بر نظریهی انعطافپذیری حاکم بر آغاز قرن ۲۱، بر اساس دو محور مفهوم رقابت پذیری جهانی و گفتمان توسعه پایداری، میپردازد. این روایت در سه گام اصلی به بازشناسی مفاهیم مزبور و میزان تاثیرپذیری گفتمان پایداری از این نظریه می پردازد. در گام نخست چشم انداز شهر در عصر جهانی شدن به منزله ی تصویر فشردگی فضا و زمان (جهانی شدن پسامدرنیسم) تبیین و از منظر آن چرخه ها و نیروهای موثر بر تغییر سیستم های شهری تعریف و رویکرد رقابت شهری به عنوان یک رویکرد غالب در تولید و بازتولید فضا معرفی میشود. در گام دوم، گفتمان پایداری و سیر تکاملی آن در راستای کاهش مخاطرات جامعه جهانی بررسی و اجزای آن برای تطابق با پارادایم انعطاف پذیری موردبررسی قرار می گیرد. در گام سوم به عنوان جمعبندی، با روش بررسی تطبیقی بین مفهوم های استخراج شده در دو گام پیشین، به منظور سازگاری و تطابق در عصر حاضر گفتمان توسعه پایدار مورد بازخوانی و بازتعریف قرار می گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مژده جمشیدی
دانشکده شهرسازی، پردیس دانشگاه هنر تهران، تهران.
میترا حبیبی
دانشکده شهرسازی، دانشگاه هنر تهران، تهران.
رضا حقیقت نائینی
دانشکده شهرسازی، دانشگاه هنر تهران، تهران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :