تاثیر تغییرات پارامترهای ترویج کشاورزی روی زیرسیستم های زنجیره نکسوس در مدیریت شبکه های آبیاری

در توسعه مدل مفهومی زنجیره نکسوس در داخل مرزهای یک شبکه آبیاری و زهکشی، نقش پارامترهای اجتماعی به اندازه پارامترهای فنی و بعضا پر رنگ تر می باشد؛ به گونه ای که تبیین، تعریف و شرح معادلات حاکم بر آنها، بسیاری از الگوهای سیستمی را تبیین و عامل تعادل و یا افزایندگی برخی از چرخه های سیستمی می گردند. عوامل آموزش و ترویج در سازمان های جهاد کشاورزی چه در امور بهره وری صحیح از منابع آب، چه در پرداختن به تصحیح الگوی کشت کشاورزان مطابق با الگوی کشت مصوب جهاد و چه در تنظیم میزان نیاز آب و الگوی کشت کشاورزان شاغل در ذیل یک شبکه آبیاری در راستای ارتقای طرح تحویل توافقی در یک شبکه آبیاری، از جمله پارامترهایی است که بسیاری از پارامترهای فنی را تحت تاثیر قرار می دهند. این آموزش ها در توسعه مدل مفهومی نکسوس در مرزهای شبکه آبیاری قزوین، مورد بررسی قرار گرفته شدند و تاثیر آنها در سه الگوی ترکیبی سیستمی تعریف شده در مدل (زیرسیستم محدودیت رشد کشاورزی، جابجایی مشکل منابع آب زیرزمینی و راه حل های منجر به شکست توسعه طرح تحویل توافقی) مورد بررسی قرار گرفتند. روابط موجود در این اندرکنش ها و همچنین میزان تغییرات آنها در معادلات دیفرانسیل هر زیرسیستم بیانگر میزان تاثیرپذیری زیرسیستم و نهایتا مدل کمی ارائه شده می باشد. با عنایت به روابط رگرسیونی تولید شده و همچنین نظر به تاثیر متعادل-کنندگی پارامترهای ترویجی انتظار می رود که افزایش این قسم فعالیت های ترویجی، انزوای سیستم را به عنوان یک اهرم سیاست-گذاری متوقف و یا حداقل متعادل نماید.