بررسی قابلیت سامانه های نوین آبیاری با مطالعه مزرعه آبیاری بارانی

امروزه تولید غذای بیشتر برای جمعیت در حال رشد جهان، عمدتا در اراضی فاریاب جدید انجام می شود که موجب افزایش برداشت آب برای مصارف کشاورزی خواهد شد. ارزیابی سیستم های آبیاری باعث مشخص شدن نقاط ضعف و قوت آن ها از جنبه های مختلف می شود. هدف از این پژوهش، ارزیابی سیستم آبیاری بارانی اجرا شده در خرم آباد می-باشد. برای این منظور یک سیستم آبیاری بارانی اجرا شده در محدوده اراضی این شهرستان براساس پارامترهای یکنواختی توزیع آب، راندمان آبیاری و یکنواختی توزیع فشار در لوله ها، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در سیستم آبیاری بارانی خرم آباد با وجود این که در بسیاری از موارد مشکلات طراحی و اجرایی وجود دارد ولی سهم بزرگی از علل پایین بودن عملکرد، مدیریت و بهره برداری ضعیف از این سیستم ها بوده که باعث شده در برخی موارد آبیاری بیش از نیاز انجام شود و ضمن کاهش راندمان واقعی کاربرد، باعث افزایش تلفات نفوذ عمقی گردیده است.