بررسی تاثیر سیاست پولی نامتعارف بر عملکرد بانک

هر کشوری با هر نظام اقتصادی دارای هدف های مشخص اقتصادی است که برای رسیدن به آنها تلاش می کند. سیاستهای کلان اقتصادی به دو گروه مستقیم (سیاست های پولی و مالی) و غیرمستقیم (سیاست های بازرگانی و درآمدی) تقسیم می شوند. با این اوصاف، سیاست های پولی به مجموعه تدبیرها و تصمیم هایی اطلاق می شود که از طریق بانک مرکزی و با استفاده از ابزارهای پولی معین برای کنترل حجم پول و اعتبار گرفته می شود.بحران مالی سبب آسیب به سیاست پولی متعارف شده است، به همین دلیل بسیاری از اقتصادهای پیشرفته به سیاست پولی نامتعارف روی آوردند. در این مطالعه، به منظور تجزیه و تحلیل ارتباط میان سیاست پولی نامتعارف و عملکرد بانک و برخی متغیرهای کلان اقتصادی، از اطلاعات مربوط به ۲۷ بانک و روش اقتصاد سنجی داده های پانل پویا (GMM) برای دوره زمانی ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که سیاست پولی نامتعارف بر عملکرد بانک تاثیر منفی و معناداری دارد. در واقع سیاست پولی نامتعارف به صورت موقتی می تواند به سیاست پولی کمک زیادی کند، اما در استفاده از آن باید به چالشها و ریسکهای ناشی از آن حتما توجه شود تا عملکرد صحیحی داشته باشد. همچنین برخی از ویژگیهای سطح بانک از جمله نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی (E/TA) و نسبت وام به کل دارایی ها (LA/TA) تاثیر مثبت و معناداری بر سودآوری بانک داشته است و اندازه بانک، نسبت داراییهای نقد به کل داراییها (LIQ/TA) و ریسک اعتباری (NPLs)، تاثیر منفی و معنیداری بر آن دارد. بیکاری که از جمله متغیرهای کلان اقتصادی به شمار میرود تاثیر منفی و نرخ رشد اقتصادی تاثیر مثبت بر عملکرد بانک داشته است.