نقش آموزش مهارت های مبتنی بر مداخلات روانشناسی مثبت بر میزان عزت نفس و شادکامی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

پژوهش حاضر به منظور بررسی «نقش آموزش مهارت های مبتنی بر مداخلات روانشناسی مثبت بر میزان عزت نفس و شادکامی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول» انجام گردید. این پژوهش با توجه به گردآوری داده ها کاربردی و از نظر هدف بر مبنای تحقیقات کاربردی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون بوده است. جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول پایه نهم شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی نمونه ای به حجم ۳۰ دانش آموز دختر پایه نهم انتخاب شد (۱۵ دانش آموز دختر در گروه آزمایش و ۱۵ دانش آموز دختر در گروه گواه). به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرجیل، مارتین و کراسلند (۱۹۸۹) و پروتکل مهارت های مبتنی بر مداخلات روانشناسی مثبت استفاده شده است. در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد که نتایج بیانگر آن بود که بین میزان عزت نفس و شادکامی در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. لذا این فرض که آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر میزان عزت نفس (۰/۳۲۵) و شادکامی (۰/۳۱۶) تاثیر دارد، تایید می شود. میزان این تاثیر برای عزت نفس بیشتر از شادکامی می باشد.