بررسی ویژگی های بناهای دوره آل بویه با هدف به کارگیری در معماری میان افزا(نمونه موردی مدرس ابن سینا)
محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و چهارمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 131
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE07_143
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
با ظهور اسلام و تصرف ایران به دست اعراب در سده های نخستین اسلامی گرچه حکومت سیاسی ساسانیان دچار فروپاشی شد، اما فرهنگ و هنر این دوران که دارای بنیان استواری بود هرگز از بین نرفت . بلکه شالوده هنری قرار گرفت که در دوره اسلامی ایران به هنر اسلامی - ایرانی معرف است . دوران آل بویه به عنوان اولین حکومت ایرانی بعد از اسلام که هدف آن احیای فرهنگ و هنر ایران باستان بود بعد از تصرف اصفهان در سال ۲۳۳ هجری رسما تاسیس شد. در این دوره هنر و معماری تحت تاثیر هنر ایران پیش از اسلام قرار داشت و برای تزئینات بناهای خود از تزئینات معماری این دوران بهره برد هاند. در این مقاله سعی بر آن است تا وضعیت معماری در دوره ی آل بویه را مورد بررسی قرار داده و میزان تاثیرپذیری آن ها در مدرس ابن سینا در خیابان دردشت اصفهان مورد بررسی قرار دهیم ، هدف اساسی این پژوهش بررسی ویژگی های بناهای دوره آل بویه با هدف به کارگیری در معماری میان افزا(نمونه موردی مدرس ابن سینا) می باشد. روش این پژوهش , ترکیبی کمی -کیفی است .
کلیدواژه ها:
معماری دوره آل بویه - معماری میان افزا- مدرس ابن سینا
نویسندگان
پریسا روشنایی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران
مهران کاراحمدی
استادیار و عضو هیات علمی، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران
علی جهانگیری
عضو هیات علمی،گروه معماری،دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی،اصفهان ،ایران