پایش سری زمانی مساحت سطحی دریاچه ارومیه با استفاده از داده های تصاویر سنجش ازدوری

دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی ایران است. پویایی مساحت سطح آب دریاچه ارومیه برای درک تاثیر تغییرات در ایران و فعالیت های انسانی بر منابع آب از اهمیت زیادی برخوردار است. متاسفانه در سالهای اخیر به دلایل مختلف از حجم آب و وسعت این دریاچه کاسته شده و آب های سطحی از نظر مساحت پهنه آبی، تبخیر و تعرق و غیره تغییرات زیادی داشته است. روش های سنتی در پایش مساحت سطحی آب های وسیع به دلیل نیاز به نیروی زیاد انسانی، هزینه و منابع محاسباتی ناکارآمد هستند. سنجش از دور مزایای فراوانی در نظارت بر آب های سطحی دارد. لذا هدف این مقاله پایش سری زمانی مساحت سطحی آب دریاچه ارومیه از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۲۱ است. بنابراین ۹۸۹ تصویر از تصاویر سنجنده MODIS برای پایش مساحت این دریاچه پردازش شد. مساحت سطحی دریاچه با استفاده از شاخص NDWI محاسبه شد. با توجه به نتایج، دریاچه ارومیه به صورت سالانه بیشترین مقدار میانگین مساحت سطحی را در سال ۲۰۰۱ به اندازه ۳۴۴۸ کیلومترمربع و کمترین مقدار را در سال ۲۰۱۵ به اندازه ۱۶۴۲ کیلومترمربع دارد. سپس ۱۶۴۵ کیلومترمربع تا سال ۲۰۲۰ به این مقدار مساحت اضافه شده است و در نهایت در بازه زمانی سال ۲۰۲۰ تا سال ۲۰۲۱ به اندازه ۴۸۲ کیلومترمربع از مساحت سطحی دریاچه کاسته شده است که نشان دهنده نزولی بودن روند نمودار است.