سازگاری اجتماعی دانش آموزان در مدارس

آموزش عمومی مهم ترین بخش نظام آموزشی هر کشور است و بهبود آن در زمره موضوع های اصلی آن می باشد و در این میان توجه به بهبود شیوه های ارزشیابی آموخته های دانش آموزان، به عنوان بازخوردی جهت دستیابی به هدف های توسعه انسانی از اهمیت فراوانی برخوردار است . آموزش در کنار تربیت مثمر ثمر است ، آموزش باید به گونه ای انجام گیرد که دانش آموز بتواند مهارتهای مختلف را یاد بگیرد، مهارتهای که در زندگی بکار می رود. انسانها در طول روز نیازمند به استفاده از مهارتهای اجتماعی زیادی در تعامل با دیگران می باشند. در نظام آموزشی اگر بچه ها فاقد مهارتهای اجتماعی باشند اغلب با وصله های ناجور برچسب زده می شوند و به عنوان کسانی که مشکلات اجتماعی دارند، تلقی می گردند. ناتوانی در مهارتهای اجتماعی حتی مشکلاتی را در زمینه ی پیشرفت تحصیلی به وجود می آورد چرا که فقدان این مهارتها می تواند خود ارزشی و عزت نفس فرد را تباه ساخته و به عنوان فردی متفاوت از دیگران و یا غیر طبیعی در منظر همسالان تلقی گردد. در چنین وضعیتی فرد به راحتی طرد شده و موقعیت های مطلوب رشد و پیشرفت همگام با همسالان را از دست می دهد.بنابراین مهارتهای اجتماعی باید در نظام های آموزشی به دانش آموزان آموزش داده شوند و در برنامه ها و اهداف و محتوا، لحاظ گردند سازگار کردن دانش آموز نقش بسیار مهمی در پیشرفت او در زندگی خواهد داشت .