اثربخشی روش تدریس آموزش مجازی بر یادگیری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی » اثربخشی روش تدریس آموزش مجازی بر یادگیری دانش آموزان« انجام شده است . روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری آثار کتابخانه ای و اسنادی می باشد. بدین صورت که داده های مرتبط با پژوهش گردآوری شده است . همچنین شیوه تحلیل داده ها مبتنی بر شیوه توصیفی - تحلیلی می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با گسترش آموزش مجازی در زمانه حاضر به نظر می رسد روش تدریس مجازی روشی مناسب به عنوان مکمل و یا جایگزین روش حضوری است . این سبک از آموزش، فرصت ها و چالش های متعددی را پیش روی مدارس، معلمان و دانش آموزان و نظام تعلیم و تربیت پدید می آورد. آموزش برپایه فناوری اطلاعات ، این امکان را به فراگیران می دهد که به صورت فعالانه و نوآورانه بیندیشند و از ایده های آموزش مجازی که سرشار از خلاقیت است استفاده کنند. با وجود این مزایا امکان دستیابی برابر به امکانات آموزش مجازی در جوامع کمتر توسعه یافته و محروم ،در سطح محدود تری جریان دارد. علاوه بر آن، کنترل فضای مجازی، برای آموزش نیز چالش برانگیز است . هدف از این تحقیق این است که برای چالش هایی که جریان آموزش را هدف می گیرند و یادگیری را در سیر نزولی قرار می دهند، چاره اندیشی کند.