اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزندان اختلالات یادگیری

هدف :در این پژوهش ، اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزندان اختلالات یادگیری موردبررسی قرار گرفت . روش:جامعه آماری پژوهش ، شامل کلیه مادران کودکان مبتلابه اختلال اختلالات یادگیری بود که برای درمان فرزند خود به مراکز کلینک توانبخشی در شهر مشهد مراجعه کرده بودند .از میان مراجعه کنندگان ۳۰ نفر از مادران دارای فرزند مبتلابه اختلالات یادگیری با روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه انتخاب شدند .با بهره گیری از طرح نیمه آزمایشی گروه نمونه منتخب ، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) جایگزین شدند .جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس بهزیستی روانی ریف (RSPWB) استفاده شد .گروه آزمایشی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه مورد آموزش قرار گرفتند. یافته ها: داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس ، به کمک نرم افزارspss موردبررسی قرار گرفتند نتایج نشان داد که روانشناسی مثبتنگر بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزندان اختلالات یادگیری ازلحاظ آماری معنادار اثربخش است ، همچنین نتایج آزمون پی گیری نیز نشان از پایداری و ماندگاری اثربخشی این روش دارد . نتیجه گیری :نتایج پژوهش حاضر بیانگر این است که آموزش روانشناسی مثبت نگر قادر به افزایش بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزندان اختلالات یادگیری می باشد.