بررسی مدل سازگاری زناشویی بر بهزیستی روانشناختی با واسطه گری ابرازگری هیجانی در زوجین شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی سازگاری زناشویی بر استانداردهای زناشویی در زوجین شهر بندرعباس انجام شد. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی ، از نوع مدل یابی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) بود. جامعه ی آماری شامل کلیه زوجین با مدت ازدواج پنج تا ده سال شهرستان بندرعباس بودند. حجم نمونه براساس تعداد پارامترهای مدل، ۱۵۰ زوج برآوردگردید. افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر((DAS (۱۹۷۶)، پ)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB) (۲۰۰۲) و پرسشنامه ابرازگری هیجانی (EEQ) (۱۹۹۰) بود. تحلیل دادهها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و Amos و آماره های توصیفی شامل ، آمارههای فراوانی ، میانگین و انحراف معیار و آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج شاخص های برازش نشان داد که بررسی سازگاری زناشویی بربهزیستی روانشناختی با واسطه گر ابراز گری هیجانی در زوجین شهر بندرعباس از برازش کافی برخوردار است . نتایج نشان داد که بین بهزیستی روانشناختی با سازگاری زناشویی در مردان و زنان رابطه معنادار بود. رابطه بین ابرازگری هیجانی با سازگاری زناشویی در مردان معنادار بدست آمد اما در زنان رابطه معناداری بدست نیامد. در نهایت اینکه بین بهزیستی روانشناختی از طریق ابرازگری هیجانی با سازگاری زناشویی در مردان رابطه معناداری بدست آمد اما در زنان رابطه معناداری بدست نیامد. نتایج پژوهش اهمیت متغیرهای مذکور در سازگاری زناشویی را نشان می دهند.