مدل یابی ارتباط امید به تحصیل با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی اشتیاق به تحصیل و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم استان کرمانشاه

هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط امید به تحصیل با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی اشتیاق به تحصیل و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم استان کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانزاده و حسین علی (۱۳۹۱) و پرسشنامه بی صداقتی تحصیلی مک کیب و تروینو (۱۹۹۷)، پرسشنامه اشتیاق تحصیلی وانگ ، ویلت ، اسکیل (۲۰۱۱) و رسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹۶) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از امید به تحصیل به سوی سرزندگی تحصیلی معنی دار بود، در کل اشتیاق به تحصیل قادر به میانجی گری رابطه بین امید به تحصیل و سرزندگی تحصیلی بود؛ اما بی صداقتی تحصیلی نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنی داری برای مسیر امید به تحصیل به سرزندگی تحصیلی و همچنین اشتیاق به تحصیل به سرزندگی تحصیلی مثبت و معنی دار می باشد و می توان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنی دار بوده و امید به تحصیل و اشتیاق به تحصیل بر سرزندگی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی داری دارند.