دانش بررسی علل پرخاشگری در کودکان

مقاله حاضر به روش مروری - کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر درآمده است. هدف این مطالعه دانش بررسی علل پرخاشگری در کودکان انجامگرفته است. محتوای لازم برای نگارش این مطالعه از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی و موتور جستجوی گوگل به دستآمده است؛ که نتایج به دست آمده نشان دادهاند، دوران پیش دبستانی سالهای مناسبی برای تشخیص مشکلات کودکان، مداخله به هنگام و پیشگیری از مشکلات عاطفی، اجتماعی و تحصیلی آینده آنان است. مداخله به هنگام و تغییر رفتارهای ناسازگار کودک در این دوره حساس، بر مهارتهای اجتماعی و محبوبیت کودک نزد همسالان و بزرگسالان میافزاید و او را برای پذیرش مسئولیتهای تحصیل در دبستان آماده می کند. یکی از شایع ترین مشکلات کودکان خردسال پرخاشگری است. پرخاشگری یکی از رایجترین واکنش های هیجانی و طبیعی کودک نسبت به ناراحتیها و ناکامیهاست که معمولا از اوایل زندگی شروع میشود. پژوهشگران با مطالعه کودکان پرخاشگر به این نتیجه رسیده اند که ۵۵ درصد پسران و ۴۱ درصد دختران از دوسالگی، ۲۵ درصد پسران و ۳۴ درصد دختران تا پنج سالگی رفتارهای پرخاشگرانه نشان میدهند. این رفتارها با ورود به مدرسه کاهش مییابد و سپس در دوره نوجوانی (پسران بین ۱۶ تا ۱۸ سالگی و دختران بین ۱۳ تا ۱۵ سالگی) به اوج خود میرسد (شهیدی، .( ۱۳۹۸ همچنین، بعضی از مطالعات نشان میدهد، ثبات پرخاشگری در دخترها کمتر است، درحالیکه چند تحقیق، برابری ثبات پرخاشگری بین دختران و پسران را نشان میدهند. پرخاشگری به عنوان یک آسیب اخلاقی، اگر کنترل نشود، ممکن است مشکلات بسیاری را از جمله طرد از سوی همسالان، عملکرد تحصیلی ضعیف و افت مهارتهای ارتباطی باعث شود که بر جنبه های گوناگون زندگی فردی و اجتماعی کودک در آینده اثرگذارند. محققان اثرگذاری این آسیبها را بر دختران بیشتر از پسران میدانند .در این مقاله تعریف پرخاشگری و انواع آن، پرخاشگری در سنین متفاوت، تفاوت پرخاشگری با رفتار جرئت مندانه و علل و شیوه های درمان آن بررسی شده اند.