بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی (امید، خوشبینی، خودکارآمدی و تابآوری) با سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت از طریق متغیر تعدیلگر ویژگیهای شخصیتی در دانش آموزان دوره دوم متوسط شهرستان بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی بر سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت از طریق متغیر میانجی ویژگیهای شخصیتی است. سرمایه های روانشناختی متشکل از چهار مولفه امید، خوشبینی، خودکارآمدی و تاب آوری است. برای بررسی و تحلیل نوع این رابطه، دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ که تعداد آنها برابر ۱۲۱۸۳ نفر بود به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند و بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۹۸ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای مورد بررسی قرار گرفتند. برای رسیدن به اهداف پژوهش از پرسشنامه های سرمایه های روانشناختی (لوتانز، ( ۲۰۰۷، پرسشنامه سنجش صفات پنج گانه شخصیتی (NEO)، پرسشنامه سنجش ابعاد هویت چک، اسمیث و تروپ و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل بهره گرفته شد که روایی و پایایی این پرسشنامه ها در پژوهش های گذشته به تایید رسیده است. تحلیل و بررسی در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شد. در بخش آمار توصیفی از شاخصهایی مانند فراوانی، درصد، میانگین، میانه، مد و ... بهره گرفته شد و در بخش آمار استنباطی برای تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق، از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد و تحلیل و بررسی مورد نیاز به کمک دو نرم افزار spss.۲۶ و Smart PLS.۳ انجام شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که ویژگیهای مختلف شخصیتی نمیتواند رابطه سرمایه های روانشناختی با سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت را تعدیل کند. به عبارت دیگر میتوان گفت که تاثیر سرمایه های روانشناختی بر سازگاری اجتماعی و ابعاد هویت در ویژگیهای مختلف شخصیتی تقریبا یکسان است.