تدوین ضوابط و مقررات منعطف برای کاربری مسکونی؛ نمونه موردی: منطقه یک شهرداری مشهد

قوانین و مقررات شهرسازی ابزارها و اصولی هستند که جهت هدایت توسعه شهرها و ایجاد هماهنگی بین دستگاه های اجرای خدمات شهری تدوین و اجرا می شوند. از گذشته تا به امروز مجموعه وسیعی از مقررات پراکنده، ناهماهنگ، نارسا و دارای تناقضات آشکار شکل گرفته است. از مهمترین مسائل مرتبط با ضوابط شهرسازی و معماری افزایش چشم گیر و شتاب زده شهر نشینی، سرعت گرفتن ساخت و سازها، شکل گیری الگوهای جدید ساخت و ساز به ویژه برای کاربری های مسکونی مانند بلندمرتبه سازی و آپارتمان نشینی می باشد که منجر به بروز مشکلات و مسائل بسیاری برای این کاربری ها در محلات مختلف شهر شده است. در این پژوهش با هدف تبیین نواقص و کمبودهای ضوابط شهرسازی و معماری کاربری های مسکونی، که در نمونه موردی منطقه یک شهرداری مشهد انجام شده، به بررسی نقاط ضعف ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری مرتبط با این منطقه پرداخته و در مقابل آن به تدوین ضوابط منعطف و تغییر پذیر در شرایط مختلف زمانی و مکانی در حوزه کاربری های مسکونی جهت کاهش این معضلات پرداخته شده است. روش انجام این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی می باشد. ابزارهای گردآوری داده های این پژوهش شامل مطالعات کتابخانه ای، گزارشات شهرداری، تهیه و تکمیل پرسشنامه در رابطه با نمونه موردی منطقه یک شهرداری مشهد، در یک جامعهآماری ۱۰۰ نفره متشکل از متخصصان، کارشناسان، مسئولان و یا کارمندان شهرداری منطقه یک مشهد و افراد آشنا با بهره ،SWOT ضوابط و مقررات این منطقه می باشند. همچنین جهت تحلیل اطلاعات و یافته های پژوهش از ماتریس گرفته و در انتها به ارائه راهکارها و ضوابط ساختمانی منعطف برای کاربری مسکونی در منطقه یک شهرداری مشهد پرداخته شده است.