بررسی رابطه خوش بینی مدیریت و سطح نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شدهدر بورس اوراق بهادار تهران

خوش بینی مدیران یکی از ویژگی های رفتاری است که بر سیاست های مالی و عملیاتی شرکت ها تاثیر می گذارد؛ بنابراین، هدف اصلی اینپژوهش بررسی رابطه خوش بینی مدیریت و سطح نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بور اورا بهادار تهران است . نوعتحقیق از نظر ماهیت کاربردی و از نظر ماهی اجرا توصیفی- علی مبتنی بر داده های ترکیبی و نوع داده ها پس رویدادی می باشد. برای اینمنظور با روش حذف سیستماتیک داده های ۱۱۹ شرکت پذیرفته شده در بور اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۹۳ لغایت ۱۳۹۹ انتخاب شدهو مورد پردازش قرار گرفته است و برای آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است . بر اساس نتایج حاصل شده به ایننتیجه دست یافتیم که خوش بینی بیش از حد مدیریت می تواند سطح نگهداشت وجه نقد شرکت را توسط مدیریت افزایش دهد. بر مبنایپژوهش پیشنهاد می شود به سطح بهینه وجه نقد توجه کنند، زیرا فاصله گرفتن از آن به کاهش ارزش شرکت منجر می شود. همچنین مدیرانشرکت ها باید به تاثیرات ویژگی های شخصیتی خود بر تصمیم های شرکتی توجه کنند و سعی کنند با پرهیز از جنبه های من ی این ویژگی ها،بهترین تصمیم های ممکن را در حوزه های مختلف به خصوص بحث نقدینگی و تامین مالی برای شرک اتخاذ کنند