آسیب شناسی و ارائه الگوی بهبود فرآیند مدیریت پروژه های کلان عمرانی شهرداری شیراز با استفاده از استاندارد پی ام باک و روش تاپسیس

این مطالعه با هدف آسیب شناسی پروژه های عمرانی شهرداری شیراز و ارائه الگوی مدیریت بهینه پروژه های عمرانی انجام شده و با توجه به اهداف کاربردی و نوع داده های جمع آوری شده، روش تحقیق از نوع آمیخته، توصیفی-تحلیلی و در شاخه علی-مقایسه ای است. جامعه آماری پروژه ها شامل ۵۵ پروژه عمرانی اجرا شده و در حال اجرا طی سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۱ توسط معاونت عمرانی شهرداری شیراز است. تعداد نمونه ها از روش کوکران برابر ۱۸ محاسبه شده و نمونه گیری به صورت هدفمند و قضاوتی با استفاده از نظر جمعی مدیران و خبرگان پروژه ها انجام شده است. پس از تعیین پروژه های منتخب، پرسشنامه ای بر اساس استاندارد پی ام باکطراحی و توسط ۳۶ نفر از خبرگان شامل طراح، پیمانکار، مدیر طرح، مدیر پروژه، سر ناظر و سرپرست پروژه های منتخب تکمیل شد. تعداد ۶۵ راهکار در کل پیشنهاد شد که جهت اولویت بندی راهکارها پنج معیار زمان، هزینه، امکان اجرا، میزان تاثیر در حل مشکل و میزان تاثیر در بهبود وجههی شهرداری با فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، وزندهی شدند. پس از تعیین وزن هر معیار، رتبه بندی راهکارها بر اساس روش تاپسیس ۱ انجام شد. در نهایت ۲۲ راهکار در الگوی بهبود بر اساس نقش کارفرما، پیمانکار و مشاور در مراحل طراحی، برنامه ریزی و اجرا ارائه شد. از مهمترین مشکلات موجود در پروژه های عمرانی شهرداری شیراز ضعف پیمانکار، بوروکراسی اداری، محدودیت های مدیر طرح، فرآیند طولانی اصلاح و تصویب طرح، عدم استفاده از طراحان بومی، تعدد مراجع تصمیم گیری در تصویب طرح، عدم توجه به حوادث قهریه، معارضین ترافیکی، تاسیساتی و ملکی، تامین بودجه و درنهایت ضعف قوانین جریمه تاخیر، انتخاب و ارزیابی پیمانکار هستند.