واکاوی ناهنجاری های رفتاری در مدارس: قلدری و خشونت

در هر روز، بیش از یک میلیارد کودک در سراسر جهان به مدرسه می روند. بسیاری از این یادگیرندگان از حق خود برای آموزش در محیطی امن و محرک برخوردارند. اما برای بسیاری دیگر، تحصیل چنین فرصتی را تضمین نمی کند. این دختران و پسران در معرض قلدری، تنبیه بدنی و سایر اشکال خشونت با یا بدون تایید مقامات آموزشی قرار دارند. بسیاری نیز در معرض دعوا در حیاط مدرسه، خشونت گروهی توسط همسالان خود قرار دارند. مظاهر جدید خشونت نیز بر زندگی یادگیرندگان تاثیر می گذارد، به ویژه پدیده «قلدری مجازی» از طریق تلفن همراه، رایانه، وب سایت ها و سایت های شبکه های اجتماعی. برای این یادگیرندگان، پتانسیل و نوید مدرسه با درد، رنج و ترس تضعیف شده است. در برخی موارد، میزان خشونت یا تهدید به خشونت می تواند به گونه ای باشد که یادگیرندگان را از تحصیل باز دارد و در نتیجه فرصت آموزشی با همه فوایدی که برای فرد و جامعه دارد، به طور جدی با مشکل مواجه می شود یا از دست می رود. این مطلب هر یک از حوزه ها را با ابتکارات اخیر با هدف جلوگیری از خشونت علیه یادگیرندگان نشان می دهد. همچنین توجه ویژه ای به موضوع خشونت در مدرسه ها از دیدگاه یادگیرندگان متعلق به گروه های آسیب پذیر از جمله دختران، یادگیرندگان دارای معلولیت، متعلق به اقلیت های مختلف بومی، یادگیرندگان پناهنده و یادگیرندگان قربانی خشونت و تبعیض می کند. این پژوهش به طور خاص، با اقتباس از درس های سراسر جهان، چند حوزه کلیدی را بررسی می کند که در آن ها می توان و باید تغییر ایجاد کرد تا اطمینان حاصل شود که هر کودکی از حق خود برای تحصیل با هدف رشد شخصیت کودک، استعدادها و توانایی های ذهنی و جسمی در نهایت پتانسیل خود، همانطور که طبق ماده ۲۹ کنوانسیون حقوق کودک مورد نیاز است. حوزه های کلیدی که در این پژوهش به آنها پرداخته شده عبارتند از: توسعه راهبردهای کلی که شامل تمام مدرسه میشود. ایجاد مشارکت با یادگیرندگان؛ حمایت از معلمان و سایر کارکنان؛ تغییر نگرش و پرداختن به هنجارهای اجتماعی؛ تامین حمایت قانونی از یادگیرندگان؛ و تلفیق داده ها و تحقیقات.