بررسی آثار وضعی اهدای جنین در فقه امامیه؛ بر مبنای انتساب جنین به صاحبان اسپرم و تخمک

سابقه و هدف: استفاده از روش های جدید بارداری سوالات فراوان و مسائل متعددی را در زمینه حقوق طرفین ایجاد کرده است. یکی از این مسائل آثار وضعی اهدای جنین به عنوان یکی از روش های نوین فرزندآوری است. ازاین رو هدف این پژوهش بررسی آثار وضعی اهدای جنین بر اساس نگرش فقه امامیه بود. روش کار: این پژوهش از نوع تحلیلی-کتابخانهای است. کلیدواژههای جنین، اهداء، محرمیت و رضاع در روایت شیعی و عبارات فقهای شیعه بررسی و بر اساس معیارهای فقهی-اصولی تحلیل و واکاوی دقیق شد. مولف مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده است.یافته ها: برای حل مشکل فرزندآوری والدین باید دقت شود تا معضلات جدیدی برای والدینی که روابط اجتماعی خود را بر مبنای قانون اسلام شیعی بنا کردهاند، ایجاد نشود. بنابراین، با پیش فرض انتساب جنین اهدایی به صاحبان اسپرم و تخمک، عناوین دیگری مثل محرمیت، حرمت ازدواج، ولایت و رضاع بررسی شد. نحوه محرم بودن این فرزند با گیرندگان اهداء، ازدواج با محارم سببی و ولایت بر این طفل موضوعاتی است که با نسب ارتباط مستقیم دارد. بنابراین چون نسب واقعی فرزند به صاحبان اسپرم و تخمک میرسد، محرم بودن این کودک با گیرندگان جنین و ولایت بر این جنین از طرق دیگری مثل اولویت در رضاع ایجاد می شود تا این آثار جانبی بر مبنای قواعد فقهی حل گردد. نتیجه گیری: بعد از اهدای جنین، حقوق و تکالیف معینی مثل حرمت ازدواج، محارم کودک و ولایت قهری پدر و جد پدری تحت عنوان آثار وضعی اهداء که مبتنی بر نحوه انتساب جنین به دهندگان و گیرندگان آن است، در قالب یک حق برای طرفین ایجاد میگردد.