بررسی تاثیر پاندمی کووید۱۹ بر کارکردهای اجتماعی مکان های سوم (نمونه موردی: کافه های شهر تبریز)

مکان های سوم به کمک ویژگی های خود باعث ایجاد پایداری و افزایش تاب آوری در شهرها می شوند. آنها در مواقع بحران قابلیت حمایتگری بالایی دارند و در پایداری اجتماعی جامعه اثرگذار هستند. زمانی که بحران به وجود آمده باعث ایجاد اختلال در نقش حمایتی مکان سوم شود پتانسیل کمک های مردمی و اتحاد در مقابل بحران کاهش پیدا می کند. شیوع ویروس کووید۱۹ نمونه ای از این بحران است که با توجه به محدودیت های اجباری همراه خود علاوه بر مشکلات سلامتی تحمیل شده بر یک جامعه می تواند باعث تضعیف پایداری اجتماعی شود. کافه ها نمونه ای ملموس از مکان های سوم هستند که با هدف آسیب شناسی پاندمی کووید۱۹ بر پایداری اجتماعی شکل گرفته به واسطه آنها, در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر پنج مولفه ی تضعیف اقتصاد، ترس از بیماری، کم شدن تعاملات اجتماعی، کم شدن حس مکان و کم شدن قابلیت دسترسی بر تضعیف پایداری اجتماعی به دلیل کووید۱۹پرداخته شد. روش پژوهش توصیفی_تحلیلی و همبستگی است. پرسشنامه در طیف لیکرت طراحی شده و از نرم افزار و AMOSE و روش معادلات ساختاری تحلیل برای تحلیل داده ها استفاده شده است . تعداد نمونه های قابل استفاده با توجه به فرمول کوکران و جدول مورگان ۳۹۲ نمونه است. نتایج پژوهش نشان داد ترس از بیماری با اطمینان ۹۹ درصد با ضریب استاندار ۴۶۸/۰ درصد بیشترین تاثیر را در کم شدن پایداری اجتماعی دارد. همچنین دو مولفه ی کم شدن تعاملات اجتماعی و کم شدن قابلیت دسترسی با اطمینان ۹۵ درصد به ترتیب با ضریب استاندارد ۱۶۰/۰ و ۰۵۶/۰ درصد بعد از مولفه ی ترس از بیماری، بیشترین تاثیر مستقیم را در تضعیف پایداری اجتماعی شکل گرفته به واسطه کافه ها در شهر تبریز دارند. تاثیر مولفه های حس مکان با ضریب ۲۳۶/۰- به واسطه تاثیر بر ترس از بیماری و اقتصاد با ضریب تاثیر ۰۶۷/۰ با تاثیر بر تعاملات اجتماعی بر پایداری اجتماعی شکل گرفته در کافه ها به صورت غیرمستقیم است.