ارزیابی سناریوهای تخصیص بهینه منابع آب با استفاده از مدل WEAP (مطالعه موردی: حوضه سد کلان ملایر)

برای مدیریت تخصیص منابع آب در سطح یک حوضه، مدل WEAP به دلیل سیستم مدیریت یکپارچه منابع آب و اولویت-بندی تخصیص آب، در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. در این پژوهش، سامانه های آبی حوضه مطالعاتی سد کلان ملایر واقع در استان همدان در دوره زمانی ۱۳۷۳ تا ۱۳۹۷ با هدف بررسی سناریوهای مدیریتی مدل-سازی گردید. شاخص R۲، RMSE و ME برای دو متغیر حجم مخزن و دبی ماهانه رودخانه استفاده که نتایج به دست آمده نشاندهنده مطلوبیت در مدل سازی می باشد. سپس، سه سناریو محتمل علاوه بر شرایط موجود طرح ریزی شد. سناریوهای مورد بررسی عبارتند از: ۱-سناریو غیرمحافظه کارانه (افزایش مصرف بدون توجه به منابع آبی)، ۲- سناریو محافظه کارانه (تعدیل بخش کشاورزی متناسب با توان منابع آبی) و ۳- سناریو توسعه ی کامل (سناریو بهبود ساختاری به علاوه نیاز زیست محیطی در سطح خوب). نتایج نشان داد که سناریو توسعه کامل با در برداشتن بهبود ساختار شبکه انتقال و توزیع آب و همچنین اصلاح سرانه مصرف و افزایش سهم ۳۰ درصدی اراضی کشاورزی که با روش های مدرن آبیاری می شوند، بالاترین شاخص اعتمادپذیری (بیش از ۹۰ درصد) برای هر یک از بخش های مصرف را به دست آورد. همچنین افزایش غیرمحافظه کارانه نیازهای آبی باعث کاهش معنادار اعتمادپذیری سیستم می شود به طوریکه باعث اتمام ذخیره آب زیرزمینی بعنوان ذخایر حیاتی منطقه طی ۱۵ سال از اجرای این سناریو خواهد شد.