تاثیر موسیقی بر فیلم و مخاطبان آن با تکیه بر فیلم های سینمای ایران از دهه ۴۰ تاکنون

هنر سینما، هنری است که با موسیقی ارتباط تنگاتنگی دارد؛ و به عبارتی موسیقی، یکی از عناصر مهم فیلم ها می باشد که فیلم سازان از آن برای انتقال هرچه بهتر پیام و کیفیت تاثیرات دراماتیک و حسی فیلم استفاده می نمایند. لذا موسیقی فیلم از دوران سینمای صامت تا به امروز، به عنوان عنصر مکمل و جدایی ناپذیر فیلم، فرم ها و قالب های متنوع زیادی را به خود دیده است. بدین منظور در این مطالعه نقش موسیقی بر فیلم و تاثیرگذاری موسیقی فیلم بر مخاطبان مورد بررسی قرار گرفته است و سعی شده است با بررسی فیلم های سینمای ایران از دهه ۴۰ تاکنون رابطه منطقی بین دو هنر موسیقی و فیلم، به چالش کشیده شود. چرا که به نظر می رسد در دهه های اخیر موسیقی کارکرد اصلی خود را در فیلم ها بازنمود نساخته و تنها پرکننده فضای خالی فیلم ها بوده اند که این امر خواه ناخواه کیفیت جذب مخاطب را تحت تاثیر قرار داده است. در این مطالعه برای گردآوری داده های اولیه از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته و مطالعات کتابخانه ای بهره گرفته شده است و روش تحلیل داده ها کیفی می باشد، مصاحبه هایی با آهنگسازان موسیقی فیلم، مدیر استودیو موسیقی، مشاور هنری و روانشناس که پس از مطالعات کتابخانه ای برای تدوین مبانی نظری تحقیق توسط مقالات و کتاب های معتبر سپس با کارشناسان نام برده مصاحبه ها انجام شده. پیرو این مطالعه، موسیقی احساساتی را بیان می کند که در میان همه انسان ها مشترک است. در سینما که موسیقی همراه کننده فیلم است، نقش به سزایی در تاثیرگذاری آن دارد و موسیقی فیلم باعث می شود در میان مخاطبان حس خوشایندی مشترک ایجاد کند و احساسات مخاطبان را برانگیزد و حتی موسیقی فیلم نوعی «تبلیغ» برای فیلم محسوب می شود که مخاطبان را جذب و ترغیب می کند. هرچه مخاطب برای فیلم ترغیب شود، بازار وسیع تری را می طلبد که می توان گفت این صنعت برای هنرمندان ملی، شهرتی فراملی ایجاد می کند.