شناسایی عوامل روان شناختی موثر بر گرایش کودک آزاری سال۱۴۰۱

این تحقیق با هدف بررسی عوامل روانشناختی موثربرکودک ازاری درسال ۱۴۰۱ انجام شد.این پژوهش براساس ماهیت داده ها یک تحقیق کیفی، از نظر هدف تحقیق کاربردی و برحسب ابزار گردآوری داده ها یک تحقیق توصیفی می باشد. با توجه به اینکه تحقیق حاضر بر پایه مطالعات کتابخانه ای و اسنادی استوار است، لذا از ابزار فیش برداری اسناد معتبر، برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است.یافته های این پژوهش نشان میدهد بسیاری ازکودکانی که دردوران کودکی قربانی آزار و بدرفتاری بوده اند،دربزرگسالی خودبه آزارکودکان پرداخته اندواین بزرگترین زیان کودک آزاری است که سبب تداوم آن میشود.تجربه بدررفتاری درکودک میتوانداثرات بلندمدت روی تمام جنبه های سلامت،رشد،هوش وبهزیستی روانی داشته باشدوباعث تخریب عملکرد ورفتارهای پرخطردرآینده گردد. در کودکان مورد سوء استفاده جسمی یا جنسی، بسیاری از اختلالات روان پزشکی از جمله اضطراب، رفتار پرخاشگرانه ، اندیشه پردازی پارانوئید، اختلال استرس بعد از آسیب و اختلال افسردگی مشاهده می شود. برخورد مناسب با کودکان دارای اهمیت ویژه ای است و سوء رفتار با کودکان منجر به شکل گیری ویژگی های شخصیتی نامناسب و افزایش رفتارهای پرخطر در آنها خواهد شد. تنبیه بدنی در دوره کودکی، احتمال آسیب های روانی درازمدت را در بزرگسالی همچون افسردگی شدید، اضطراب، اعتیاد به مواد و الکل را افزایش می دهد و هنگام بزرگسالی در برخورد با همسر و فرزندان خود به زور و خشونت متوسل می شوند.